Historia koników polskich jest związana z tarpanem (Equus caballus gmelini Ant.), którego wielu hipologów uważa za dzikiego przodka konia domowego. Do końca XVIII w. tarpany były sporadycznie spotykane na lesistych obszarach wschodniej Polski, Litwy i Prus. W stanie dzikim najdłużej przetrwały w puszczach litewskich, do 1780 r., kiedy je odłowiono i przekazano do zwierzyńca hrabiów Zamojskich w miejscowości Zwierzyniec k. Biłgoraja. Ponieważ nie przynosiły żadnej korzyści, ok. 1806 r. kazano je wyłapać i rozdano okolicznym chłopom. Kiedy sto lat później podjęto badania, okazało się, że na tym terenie przetrwały prymitywne koniki w dużym stopniu przypominające dawne tarpany…
Zapraszamy do zapoznania się z kalendarzem polowych prób użytkowości, które odbędą się w 2023 r.
W Stacji Badawczej w Popielnie w dniu 17 kwietnia br. odbyło się szkolenie zaprzęgowe z Romanem Kuszem.
Życzenia Wielkanocne od Prezesa ZHKP i Przewodniczącego Komisji Księgi Stadnej Kn, Jana Słomianego.
Wychodząc na przeciw oczekiwaniom wielu z Państwa, zamieszczamy regulamin hodowli koników polskich, regulamin dla hodowców koni, zasady prezentacji koników podczas prób dzielności, wystaw i pokazów oraz zasady uczestniczenia w programie ochrony zasobów genetycznych, czyli wszystkie dokumenty, które ułatwią Państwu prowadzenie hodowli oraz usystematyzują posiadane informacje. Zachęcamy do zapoznania się z załączonymi dokumentami.